zaterdag 30 oktober 2010

Vliegende freules en frêle mannen

De intimiteit en de voyeur in mij kwam naar boven terwijl ik naar de warming up van Compagnie XY aan het gluren was. Alsof ik kon meekijken met een dagboek geheim, een stukje van de show die niemand ziet, maar net zo goed georganiseerd is. Ontspannen gezichten en lichamen die gemakkelijk door de ruimte bewegen alsof ze hier al jaren thuis zijn.

De rest van de show beleefde ik alsof ik één van hen was. Alsof ik zelf stond te zwoegen, te hijsen, te klimmen en te klauteren. Ik voelde me eventjes één met deze synergie.
Het vertrouwen dat deze mensen in elkaar stellen is ongelofelijk. De kracht die ze tonen eveneens, zowel de vrouwen als de mannen. Ze zijn niet bang, ook niet bang voor intimiteit en genegenheid naar elkaar, dat is duidelijk te zien.

Dit vertrouwen zou ik ook wel in iemand willen stellen, intimiteit willen delen, met iemand anders dan alleen met Rover.
Deze innigheid waarvan ik het nooit had verwacht, heeft ineens een ommekeer gemaakt. Ik heb iemand ontmoet!
Een mooi persoon, een vrolijk persoon, iemand die mij zelfs in de ochtend een lach op mijn gezicht zou toveren.

De toekomst zal het leren...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten